Ciepło :)

W końcu nastały wiosenne temperatury i od samego rana było bardzo ciepło. Wracając z pracy zajechaliśmy do Źródła Marii.

Rębiechowo

Rano było za zimno na to jak ubrałem się więc do Polifarbu podjechałem autobusem a dalej ulicą do pracy. Do domu wracałem razem z Agalu :) Zahaczyliśmy o gdańskie lotnisko i częściowo niebieskim szlakiem a częściowo głównymi ulicami wróciliśmy do domu. Po koniec jazdy zaczęło robić się już poważnie chłodno.

Na targi "Grajmy w zielone"

W strugach deszczu do pracy

Prognoza na dziś nie zapowiadała się dobrze, ale postanowiłem zaryzykować i pojechać rowerem do pracy. Na wysokości Polifarbu mżawka przemieniła się w regularny deszcz i do Chwaszczyna wjeżdżałem w strugach deszczu. Obawiałem się, że będę wracał w takiej samej pogodzie, ale przestało padać i droga zdążyła wyschnąć. Wracałem przez miasto bo dziś czas mnie gonił.

Powrót w korkach ;)

Ładna pogoda spowodowała, że z pracy wracałem mijając na szlakach bardzo wiele osób na rowerach i trochę spacerowiczów.

Witaj Iławo

Parę dni wolnego skłoniło nas do wybrania się gdzieś dalej rowerami. Postanowiliśmy skorzystać z usług polskich kolei i pojechaliśmy do Iławy. Dość blisko aby podróż nie zmęczyła nas i jednocześnie na tyle daleko, że przekroczyliśmy granice województwa Pomorskiego ;) Wiadomo, że kolej nie należy do najbardziej przyjaznych przewoźników toteż nie było wagonów do przewozu rowerów w składnie pociągu TLK. Zajęliśmy ostatni wagon pociągu i bez przeszkód i w spokoju dotarliśmy do Iławy gdzie przywitał nas dworzec w remoncie. Do miejsca zakwaterowania dojechaliśmy bez większych kłopotów. Jazda z dużym plecakiem nie należy do najprzyjemniejszych. Musiałem uważać na zakrętach i przy wymijaniu przechodniów, ale jakoś dałem radę jednak pod koniec ręce czuły ciężar plecaka. Po rozpakowaniu i krótkiej przerwie wyjechaliśmy zrobić rozeznanie w Iławie i drobne zakupy. Zakupy okazały się prawie tak duże jak bagaż :p więc zawieźliśmy je do ośrodka i ruszyliśmy na dalsze zwiedzanie miasta. To, co na pierwszy rzut oka widać poza bardzo dużą ilością supermarketów sieciowych to drogi w doskonałym stanie. Wszystkie (lub prawie wszystkie) drogi mają nawierzchnię równą jak stół a do tego równolegle prowadzi ścieżka rowerowa i chodnik. W mieście niema sygnalizacji świetlnej a wszystkie skrzyżowania to ronda. Przy szybkim przejeździe przez miasto może zakręcić się w głowie ;) Miasto jest na tyle nieduże, że rowerami większość można przejechać w krótkim czasie. Trochę pokręciliśmy się po mieście jednak zostaliśmy zmuszeni do przedwczesnego zakończenia wycieczki. Na jednej z uliczek usłyszałem dziwny dźwięk i spostrzegłem, że tylna opona niema całkowicie powietrza. Zjechaliśmy na bulwar biegnący brzegiem jeziora i wymieniłem dętkę i jak później okazało się była to niejedna zmiana dętki na tym wyjeździe :P Po wymianie zrobiło się już dość późno więc wróciliśmy do ośrodka.

Kolej prowadzi do nikąd :P © Duch

Gdzieś w Iławie © Duch

Pierwsza wymiana dętki © Duch

Pochmurna niedziela

Powrót z pracy urozmaiciliśmy sobie zjeżdżając do Źródła Marii. Dzień był pochmurny ale było ciepło więc jeździło się przyjemnie tylko pod koniec we znaki dawał się brak obiadu :P

Test komunikacji - praca

Od pierwszego maja zmieniły się zasady przewozu rowerów w komunikacji miejskiej, ale nie sądziłem, że tak szybko skorzystam z tej zmiany. Rano trochę zbyt późno wyjechałem z domu. Jak przejeżdżałem koło przystanku podjechał trolejbus, do którego bez wahania wsiadłem i dojechałem na Karwiny skąd kontynuowałem podróż na kołach. Wracałem z Agalu jednak temperatura nie pozwoliła na przedłużanie wycieczki i wróciliśmy bezpośrednio do domu.

Niedzielny wypoczynek

Pierwszy maja nie rozpieszczał nas pogodą, ale postanowiliśmy, choć na chwilę wyjść na rower. Wiał lekki wiatr i termometr pokazywał nie wiele ponad dwucyfrową wartość temperatury, ale na słonecznych fragmentach trasy dało się wytrzymać w lekkich ciuchach. Mam dość ubierania się nie wiadomo jak ciepło o tej porze roku. Trasa nie miała być jakoś szczególnie długa, więc przez Kamienną Górę i Płytę Redłowską skierowaliśmy się do Orłowa. Spacerowiczów było, co niemiara. Chcieliśmy jeszcze chwilę pokręcić się, więc ruszyliśmy w stronę Sopotu. W Kolibkach spotkaliśmy znajomego z RWM i we trójkę ruszyliśmy w stronę Sopotu. Częściowo lasem a częściowo ścieżką asfaltową dotarliśmy do sopockiego molo gdzie rozstaliśmy się. Po krótkiej przerwie wróciliśmy do domu ale już wyłącznie asfaltami.

Praca