Popołudniowy rower

Sopockim lasem

Droga ku oczyszczeniu

Powrót do domu, Przyjaźń

Od Przyjaźni do Lnisk jechaliśmy remontowaną właśnie droga. Ruch wahadłowy powodował przerwy w jeździe co przy panującej temperaturze nawet się przydawało. Zjazdy świeżo położonym asfaltem, który wydawał się jeszcze miękki pokonywało się dość szybko zwłaszcza, że próbował nas gonić duży traktor. Po dojechaniu do trasy Żukowo – Gdańsk, która też była remontowana zaczęliśmy podjazd do Leźna skąd bocznymi drogami dojechaliśmy do Chwaszczyna i główną drogą do Gdyni. Zdjęcie maksymalnie załadowanych plecaków było dużą ulgą. SLX spisał się bardzo dobrze. Kąpiel błotna i tony piasku oraz naturalne wyciąganie nowej linki nie zrobiły na nim większego wrażenia. Mocna sprężyna powoduje zero skakania łańcucha na korzeniach. Ciekawe jak dalej będzie się spisywać.

Jest rok 2109 i Ziemi grozi zagłada :P © Duch

Stara ciężarówka © Duch

Duch i jego cień ;) © Duch

Kamienne kręgi w Węsiorach, Malbork, Betlejem

Wczorajsza regeneracja sił przyniosła pożądany efekt i dziś wybraliśmy się do najbardziej oddalonego miejsca, które zamierzaliśmy odwiedzić. Jazdę rozpoczęliśmy znacznie wcześniej niż we wtorek więc było dużo chłodniej. Wybraliśmy się do kamiennych kręgów w Węsiorach. Po drodze pojechaliśmy zobaczyć słynny zamek w Malborku ale jedyne co zobaczyliśmy to trzy gospodarstwa i pola skoszonego zboża. A jedyny krzyżak jakiego można było spotkać należał do rodziny pająków. W Niesiołowicach spytaliśmy się małżeństwa o drogę do kamiennych kręgów. Jak można było się spodziewać usłyszeliśmy dwie wersje wraz z komentarzem jaką, to każde z małżonków nas dziwną drogą prowadzi. W końcu dojechaliśmy do Węsiorów. Do kamiennych kręgów doprowadziła nas znakowana droga. Po krótkim zwiedzaniu udaliśmy się powrotem do Gapowa ale tym razem przez Betlejem. Do domku wróciliśmy trasą, którą jechaliśmy wcześniej. Na miejscu stwierdziliśmy, że niewiele brakuje nam do 100km więc wybraliśmy się ponownie do Kartuz i dookoła jeziora w Mezowie. Liczniki tego dnia przekroczyły 100km. Była to pierwsza setka w tym sezonie.

Ostatnie kilometry do Malborka © Duch

Malbork © Duch

Czysta (Wóda) zdrowia dóda :P © Duch

Kamienne kręgi w Węsiorach © Duch

Kamienne kręgi w Węsiorach © Duch

Przybieżeli do Betlejem © Duch

(za)Gapowo © Duch

Kartuzy i kurier

Wypad do Kartuz po zakupy w ramach regeneracji sił. PioJan jadąc na pociąg zapomniał spakować paru rzeczy więc spakowałem je i ruszyłem w pogoń za nim. Pogoń się udała i spotkaliśmy się na trasie przed odjazdem pociągu.

Krzeszna i Wieżyca

Jadąc do Krzesznej staraliśmy się omijać główne drogi. Z różnym skutkiem. Z Ostrzyc postanowiliśmy jechać czerwonym szlakiem i na jedno wzniesienie straciliśmy godzinę prowadząc rowery pod górę. Jak wracaliśmy ten sam odcinek szosą pokonaliśmy w 2 minuty. Po dotarciu do Krzesznej skierowaliśmy nasze koła w kierunku Szymbarku i skansenu z odwróconym domem. Skansenu nie zwiedzaliśmy bo trzeba poświęcić na to trochę czasu i zostawić rower. Wrócimy bez rowerów. Następnie pojechaliśmy do szczytu Wieżyca i na wieżę widokową. Szlak Wzgórz Szymbarskich okazał się poza naszymi możliwościami i wróciliśmy normalnymi drogami do domku.

Źrebak © Duch

Sprawdzając drogę © Duch

Krowa na czerwonym szlaku © Duch

Stara chata w Krzesznej © Duch

Mostek nad torami © Duch

Stadko gęsi © Duch

Wieża widokowa na Wieżycy © Duch

Panorama z Wieżycy © Duch

Na Wieżycy © Duch

Na skoczni rowerowej © Duch

Budynek dworca w Wieżycy © Duch

Długa drogą nad wodę ;) © Duch

Centrum Wypoczynkowe Wieżyca © Duch

Centrum Wypoczynkowe Wieżyca © Duch

Ta łódź chyba nie popłynie © Duch

Przyjazd do bazy i zamek w Łapalicach

Wybraliśmy się na urlop rowerowy. Podróż rozpoczęliśmy na dworcu kolejowym w Gdyni skąd dojechaliśmy do Borkowa. Następnie korzystając z bocznych dróg dotarliśmy do bazy wyjazdowej na kolejne dni. Na miejscu po krótkiej przerwie i zjedzonych pierogach postanowiliśmy pojechać do zamku w Łapalicach. Z Kartuz ruszyliśmy czerwonym szlakiem ale gdzieś po drodze zgubiliśmy szlak. Przedzieraliśmy się przez podmokłe drogi i zarośla. SLX przeżył pierwsze błotne kąpiele. Dotarliśmy do cywilizowanej drogi. Okazało się, że wybraliśmy właściwy kierunek i po chwili dotarliśmy do celu podróży. Zamek przytłacza swoim ogromem i można tylko się zastanawiać jakby wyglądał dokończony. Wracając do Kartuz na skraju lasu zobaczyliśmy dwóch dzieciaków jeżdżących rowerami po górkach. Jeden z nich nie mógł wyhamować na zjeździe. Zatrzymał się gdy oparł się szyją o drewniany płot. Jak patrzyłem na to co się dzieje to obawiałem się, że skończy się to gorzej. Do bazy wróciliśmy bez kłopotów.

Koza © Duch

Czerwona łódź podwodna © Duch

Zamek w Łapalicach © Duch

Zamek w Łapalicach © Duch

Zamek w Łapalicach © Duch

Zamek w Łapalicach © Duch

Leśna kapliczka © Duch

Łabędzie © Duch

Odpoczynek © Duch

Kościół w Kartuzach © Duch

Taxi

Nowy SLX

Po ponad 8600 km należało zastąpić wysłużoną Acerę czymś nowszym. Wybór padł na nową grupę SLX. W piątek dokonałem montażu ale dopiero dziś wybrałem się na jazdę próbną :) Montaż przebiegł bez najmniejszych trudności. Dla lepszego działania całości założyłem nową linkę i nowe pancerze. Pierwsze co rzuca się w oczy po zamontowaniu to, że przerzutka naprawdę chowa się w cieniu ramy. Shadow działa ;) Niestety ze względu na miejsce parkowania roweru musiałem pozostawić paskudną stalową osłonę na przerzutkę. SLX ze swoimi przetłoczeniami podoba mi się bardziej niż XT czy XTR i dodatkowo pasuje kolorystycznie do korby. W zamontowanej przerzutce czuć zdecydowanie mocniejszą sprężynę. Moja Acera była dobita tak mocno i była tak miękka już, że SLX został określony w porównaniu do niej jakby był wykonany z betonu zbrojonego bo tak sztywny jest. Mocne napięcie sprężyny czuć nawet podczas jazdy po kocich łbach gdzie Acera dostawała już drgawek pośmiertnych :P Kompletny SLX waży mniej od Acery bez kółek i tylnej płytki wózka ale w końcu to następca LX a nie grupa początkowa. Wszystkie elementy przerzutki są tak skonstruowane, że nie powinno się w niej gromadzić tyle brudu co w poprzedniej i w końcu mam sprzęt z małymi kółeczkami prowadzącymi a nie z tymi dużymi montowanymi w Altusach i Acerach. Kółka nie są uszczelniane ale w przyszłości można je wymienić bez żadnego kłopotu na jakieś z lepszej półki bo z dostępnością kółek do Acery to bywało kiepsko. Już wstępna regulacja przebiegła pomyślenie ale dokładną przeprowadzę później gdy linka wyciągnie się do swojej prawdziwej długości i wszystko się wzajemnie dotrze. Teraz można zmieniać biegi dla samej przyjemności a nie tylko z konieczności i zastanawiając się czy uda się zmienić. Zobaczymy jak będzie się spisywać w terenie bo na razie miała do czynienia tylko z miastem.